แอบรักให้เพื่อนพี่ชายรู้

แอบรักให้เพื่อนพี่ชายรู้ บอกเล่าเรื่องราวของหนูน้อยต้าเหนิงเด็กนักเรียนประถม เด็กหญิงขาวหมวยตัวกลมป้อมเมื่อวัยเด็ก "ต้าเหนิง" แอบตามพี่ชายที่ออกไปเล่นกับเพื่อนเป็นประจำ เธอแอบปลื้ม "พี่กรณ์" ที่ช่วยพยุงตอนเธอล้มขณะแย่งบอลกับพวกผู้ชาย ทั้งที่พี่ชายแท้ ๆ ของเธอกลับยังเล่นอย่างสนุกสนานอยู่ในกลุ่มเพื่อน หลังจากนั้นเรื่องราวของเด็กน้อยวัยประถมที่ปลื้มเพื่อนของพี่ชายตัวเองก็เริ่มต้นขึ้น จนมากลายเป็นแอบชอบมากขึ้นเมื่อเริ่มเข้าสู่วัยรุ่น แล้วเปลี่ยนเป็นแอบรักเพื่อนของพี่ชายตัวเองไปตอนไหนล่ะนี่

"ต้าเหนิง" (อัญญารินทร์) ตอนอายุเพียง 9 ขวบ เธอเป็นแค่เด็กนักเรียนชั้นประถมปีที่ 4 เท่านั้น ชอบแอบตามพี่ชาย “ต้าหนิน” (ธนนรินทร์) ที่โตกว่าถึง เกือบ 10 ปี ที่ออกไปวิ่งออกกำลังกาย และเล่นกีฬาเตะฟุตบอลกันกับเพื่อนเป็นประจำ เพราะระยะทางจากบ้านของเธอไปสนามฟุตบอลในหมู่บ้านไม่ได้ไกลนัก ทั้งเป็นสถานที่ที่เด็กหญิงคุ้นเคยอยู่แล้ว เพราะใกล้กับโรงเรียนของเธอนั่นเอง

"พี่กรณ์" (กรกรรณ์) เด็กหนุ่มจากจังหวัดใกล้เคียง เขามาเช่าหอพักอยู่คนเดียว ตั้งแต่เมื่อสอบเข้าระดับมัธยมปลายของโรงเรียนชื่อดังของจังหวัดนี้ได้ แต่เรียนอยู่คนละห้องกับต้าหนิน จึงเพิ่งจะมาสนิทกันช่วงหลัง ๆ เมื่อขึ้นมัธยม 6 ที่ได้เรียนติวเพื่อเข้ามหาวิทยาลัยตามที่หวัง จากสถาบันติวเตอร์ที่เดียวกัน ต้าหนินจึงชวนกรณ์มาเล่นฟุตบอลในหมู่บ้านพร้อมกับเพื่อนเก่า ๆ ของเขา

แม้ต้าหนินและต้าเหนิงเป็นคู่พี่น้องที่ไม่ค่อยกินเส้นกันสักเท่าไหร่ อยู่ด้วยกันทีไรก็หาเรื่องทะเลาะ กลั่นแกล้งกันตลอด และต้าหนินก็มักจะเรียกต้าเหนิงว่า “ยัยหมูอ้วนจอมเขมือบ”

เพราะ "ต้าหนิน" เคยเกือบได้เป็นทายาทคนเดียวของครอบครัวที่พรั่งพร้อม เขาได้รับการเอาอกเอาใจอย่างกับคุณหนูปานนั้น หากแต่ถ้าเด็กหญิง "ต้าเหนิง" ไม่เกิดมาเมื่อ 9 ปีก่อน ทุกคนกลับไปทุ่มเททุ่มใจให้กับหนูน้อย จนเขาแทบจะเป็นแค่คนรับใช้คนนึงของน้องสาวอยู่แล้ว เขาขุ่นใจจนแอบน้อยใจหลายครั้ง จึงชอบแกล้งแสดงท่าทียียวนกวนประสาทกับน้องสาว ไม่ให้เธอได้สมหวังกับบางอย่างบ้าง การทะเลาะเบาะแว้งตามประสาพี่น้องจึงเกิดขึ้นไม่เว้นวัน เพราะคนตัวโตก็ชอบแกล้ง คนตัวเล็กกว่าก็เอาแต่ใจ หาจุดจบที่ความลงตัวไม่เจอ แม้จะเป็นเช่นนี้เสมอมาก็ใช่ว่าจะลดความรักความผูกพันของพี่น้องร่วมสายเลือดลงได้ คนน้องก็ชอบตามติดพี่แจ คนพี่ที่ทำไม่สนใจหากเหลียวหลังไม่เห็นน้องตามก็แอบกังวลอยู่เหมือนกันว่าจะไปไหน? ไปกับใคร? อันตรายหรือเปล่า? สุดท้ายก็รักและเป็นห่วงแหละถึงยอมให้ตามไปเล่นด้วยทุกที่

แต่สำหรับ "พี่กรณ์" พี่ชายอีกคนที่มาค้างเพื่อติวหนังสือกับพี่ชายที่บ้านบ่อย ๆ กลับเป็นคนที่คอยเอาใจเล่นด้วยอย่างรู้ใจ ทุกครั้งที่พี่กรณ์มาบ้านนี้จะมีหรือที่เด็กหญิงจะไม่อิ่มอกอิ่มใจ หนูน้อยเปลี่ยนมาติดพี่กรณ์แทนพี่ชายแท้ ๆ ของตัวเองไปซะแล้ว จนยกให้เป็นพี่ชายคนที่สองของเธอ แม้ชวนเล่นได้บ้างไม่ได้บ้างแค่ได้เห็นหน้าได้พูดคุยก็สนุกแล้ว แถมบางทีก็มีขนมมาฝากเธอด้วย นี่สิสวรรค์ของจอมเขมือบของจริง

เมื่อวัยและวันเวลาผ่านไป แต่ละคนต้องมีภาระหน้าที่ พี่ ๆ ต้องแยกย้ายไปเรียน ทิ้งเด็กหญิงให้เหงาหงอยเพียงลำพัง แม้สามารถจะติดต่อกันได้บ้างไม่ได้คลายความเหงาลงได้ เพราะยิ่งนานวันความคิดถึงพี่ชายแสนอบอุ่นคนนั้นก็ไม่ได้จางหาย

เวลาผ่านไปหลายปีตอนนั้นที่ต้าเหนิง กำลังเรียนอยู่ ม.ปลายแล้ว ความบังเอิญได้มาเจอกันและต้องประสบเหตุการณ์ระทึกไม่คาดฝัน ทำให้พ่อแม่ของต้าเหนิงไม่พอใจกรกรรณ์เป็นอย่างมาก จึงทำให้เกิดช่องว่างแยกให้เขาต้องรักษาระยะห่างกับเด็กสาวไว้ ทั้งที่ความสัมพันธ์ของเธอกับพี่กรณ์ เพิ่งเริ่มจะสนิทสนมกันมากขึ้นในวัยที่กำลังมีฮอร์โมนพลุ่งพล่าน แต่ไม่ว่าจะอย่างไรแน่นอนว่าความแอบชอบของเธอที่มีต่อพี่กรณ์ ยิ่งลึกซึ้งขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อเธอสามารถหาเหตุผลต่าง ๆ นานา ให้เขามาเป็นติวเตอร์ออนไลน์ให้เพื่อทำเกรด และสอบเข้ามหาวิทยาลัยให้ได้ เมื่อมันสำเร็จไปแล้วข้อหนึ่ง อีกสองข้อที่เหลือก็ไม่ยากเกินฝัน

ตามที่เธอได้ตั้งปณิธานไว้ตั้งแต่เป็นเด็กน้อยวัยประถม 3 ข้อ คือ 1) ต้องเข้าเรียนโรงเรียนเดียวกับที่พี่กรณ์และพี่ชายเธอเคยเรียนให้ได้ 2) ต้องเข้าเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกับพี่กรณ์ให้ได้ และ 3) ต้องสารภาพรักเป็นแฟนกับพี่กรณ์ให้ได้

สุดท้ายเด็กสาวที่เริ่มโตเป็นสาว เริ่มดูแลตัวเองสวยเปล่งปลั่งขึ้น พัฒนาการไปตามวัย ก็ได้กลับมาพบเจอกันอีกครั้งกับพี่ชายหนุ่มหล่อที่ทั้งสมาร์ตเนื้อหอม และเก่งแสนเก่งมีดีกรีถึงว่าที่ ดร. สุดท้ายแล้วความสัมพันธ์ของพวกเขาและเธอ จะสามารถสานต่อกันติดได้หรือไม่ กรกรรณ์ จะรับรู้ได้อย่างไรว่าสาวน้อยน้องเพื่อนแอบชอบตนมานานแล้ว หรือพวกเขาจะใจตรงกันแต่ไม่กล้าแสดงออกนะ? การขอคำมั่นสัญญาของเด็กน้อยในร้านน้ำชากับเขา กรกรรณ์จำมันได้ดีและยังคงรักษาไว้เสมอ!!

หากความเป็นจริงจะสมหวังได้ตามฝันทุกเรื่อง และไม่ต้องผ่านอุปสรรคใดเลย มันคงไม่ง่ายอย่างนั้น เมื่อเรื่องราวความซับซ้อนความโกลาหลบังเกิดได้ทุกขณะ ต้าเหนิงจะฝ่าฟันมันไปเพื่อให้สมดังปรารถนาได้อย่างไร เมื่อบางช่วงของชีวิตไม่เห็นพี่กรณ์อยู่ที่ปลายอุโมงค์เลย เหมือนสู้อยู่เพียงลำพังอย่างโดดเดี่ยว ใครบ้างจะมีส่วนร่วมหรือดลบันดาลให้เขาเห็นคุณค่าของเธออีกครั้ง